¹ Złotá pieśń Dawidowá. ² Strzeż mię, o Boże! bo w tobie ufám. Rzecż, duszo mojá! Pánu: Tyś Pán moj, á dobroć mojá nic ći nie pomoże, ³ Ale świętym, ktorzy ſą ná źiemi, y zácnym, w ktorych wszyſtko kochánie moje. ⁴ Rozmnożą śię boleśći tych, ktorzy śię zá cudzym bogiem kwápią; nie ukuszę ze krwi mokrych ofiár ich, áni wezmę imion ich w uſtá moje. ⁵ Pán jeſt cżąſtką dźiedźictwá mego, y kielichá mego, ty zátrzymujesz los moj. ⁶ Sznury mi przypádły ná miejſcách weſołych, á dźiedźictwo wdźięcżne przyszło ná mię. ⁷ Będę błogoſłáwił Páná, ktory mi dał rádę, gdyż y w nocy ćwicżą mię nerki moje. ⁸ Stáwiáłem Páná záwsze przed ocżymá ſwemi; á iż on jeſt po práwicy mojey, nie będę wzruszony. ⁹ Przetoż uweſeliło śię ſerce moje, á rozrádowáłá śię chwałá mojá; dotego ćiáło moje mieszkáć będźie bezpiecżnie. ¹⁰ Bo nie zoſtáwisz duszy mojey w grobie, áni dopuśćisz świętemu twemu oglądáć ſkáżeniá. ¹¹ Oznájmisz mi drogę żywotá; obfitość weſelá jeſt przed oblicżem twojim, rozkoszy po práwicy twojey áż ná wieki.