¹ Tegoż cżáſu rozniemogł śię Abijás, ſyn Jeroboámá. ² Y rzekł Jeroboám do żony ſwej: Wſtáń teraz, á odmień śię, áby nie poznáno, żeś ty żoną Jeroboámową, á idź do Sylo; oto tám jeſt Achyjász prorok, ktory mi powiedźiał, żem miał zoſtáć krolem nád tym ludem. ³ A wźiąwszy z ſobą dźieśięćioro chlebá, y pláckow, y fáſkę miodu, idź do niego; on ći oznájmi, co śię ſtánie dźiećięćiu. ⁴ Y ucżyniłá ták żoná Jeroboámowá, á wſtáwszy poszłá do Sylo, y weszłá do domu Achyjászowego; ále Achyjász nie mogł już widźieć, bo mu były zászły ocży dla ſtárośći jego. ⁵ A Pán rzekł do Achyjászá: Oto żoná Jeroboámowá wchodźi, áby śię od ćiebie cżego wywiedźiáłá o ſynu ſwym, przeto że choruje; ále ták á ták rzecżesz jey, á ſtánie śię, gdy będźie wchodźiłá, zmyśli śię być inszą. ⁶ Przetoż gdy uſłyszał Achyjász tupánie nog jey, wchodzącey we drzwi, rzekł: Wnijdź żono Jeroboámowá; przecż śię zmyślász być inszą? Jam bowiem ſrogim poſłem do ćiebie. ⁷ Idź, powiedz Jeroboámowi: Ták mowi Pán, Bog Izráelſki: Poniewáżem ćię wywyższył z pośrzodku ludu, á poſtánowiłem ćię kśiążęćiem nád ludem moim Izráelſkim; ⁸ Y oderwáłem kroleſtwo od domu Dawidowego, á dáłem je tobie, tyś jednák nie był jáko ſługá moj Dawid, ktory ſtrzegł rozkázánia mego, y ktory chodźił zá mną cáłem ſercem ſwojim, to tylko cżyniąc, co jeſt dobrego w ocżách mojich; ⁹ Aleś cżynił złe nád wszyſtkie, ktorzy byli przed tobą; ábowiem odszedszy, pocżyniłeś ſobie bogi cudze, y láne, ábyś mię pobudźił do gniewu, á mnieś zárzućił w tył ſobie: ¹⁰ Przetoż oto Ja przywiodę złe ná dom Jeroboámowy, y wytrácę z Jeroboámá áż do nájmniejszego szcżenięćiá, więźniá, y opuszcżonego w Izráelu, y wymiotę oſtátki domu Jeroboámowego, jáko wymiátáją gnoj, áż do cżyſtá. ¹¹ Tego, ktory z domu Jeroboámowego umrze w mieśćie, zjedzą pſy, á ktory umrze ná polu, zjedzą ptáki powietrzne, ponieważ Pán wyrzekł. ¹² A ty wſtáwszy idź do domu twego á gdy wchodźić będźiesz do miáſtá, tedy umrze dźiećię. ¹³ Y będźie go płákał wszyſtek Izráel, y pochowáją go; bo ten ſám z domu Jeroboámowego wnijdźie do grobu, przeto iż śię ználázło o nim ſámym ſłowo dobre od Páná, Bogá Izráelſkiego w domu Jeroboámowym. ¹⁴ Wszákże poſtánowi ſobie Pán krolá nád Izráelem, ktory wykorzeni dom Jeroboámowy dniá tego; á co mowię, wzbudźi? Y owszem już wzbudźił. ¹⁵ Y uderzy Pán Izráelá, y záchwieje nim, jáko śię chwieje trzćiná ná wodách, á wykorzeni Izráelá z źiemi tey dobrej, ktorą dał ojcom ich, y rozproszy je zá rzekę, przeto iż ſobie pocżynili gáje, wzruszájąc Páná ku gniewu. ¹⁶ A ták wydá Izráelá dla grzechu Jeroboámowego, ktory grzeszył, y ktory do grzechu przywiodł Izráelá. ¹⁷ Tedy wſtáłá żoná Jeroboámowá, y poszłá, á przyszłá do Terſá; á gdy wſtępowáłá ná prog domu, umárło dźiećię. ¹⁸ Y pochowáli je, á płákał go wszyſtek Izráel według ſłowá Páńſkiego, ktore opowiedźiał przez ſługę ſwego Achyjászá proroká. ¹⁹ A inne ſpráwy Jeroboámowe, jáko wálcżył, y jáko krolował, oto ſpiſáne ſą w kronikách o krolách Izráelſkich. ²⁰ A dni, ktorych krolował Jeroboám, było dwádźieśćiá y dwá lat, y záſnął z ojcy ſwymi, á Nádáb, ſyn jego, krolował miáſto niego. ²¹ Roboám też, ſyn Sálomoná, krolował w Judźie. A było Roboámowi cżterdźieśći lat y jeden, gdy pocżął krolowáć, á śiedmnaśćie lat krolował w mieśćie Jeruzálemie, ktore Pán obrał ze wszyſtkich pokoleń Izráelſkich, áby tám przebywáło imię jego. A imię mátki jego było Náámá, Ammonitká. ²² Y cżynił Judá złe przed Pánem, á wzruszyli go ku gniewu grzechámi ſwemi, ktoremi grzeszyli nád wszyſtko, co cżynili ojcowie ich. ²³ Abowiem y oni pobudowáli ſobie wyżyny, y ſłupy, y gáje ná káżdym págorku wyſokim, y pod káżdym drzewem źielonem. ²⁴ Byli też y Sodomcżycy w oney źiemi, ſpráwujący śię według wszyſtkich obrzydliwośći pogánow, ktore wyrzućił Pán od oblicżnośći ſynow Izráelſkich. ²⁵ Y ſtáło śię roku piątego krolowánia Roboámá, że wyćiągnął Seſák, krol Egipſki, przećiw Jeruzálemowi. ²⁶ Y pobrał ſkárby domu Páńſkiego, y ſkárby domu krolewſkiego, wszyſtko to pobrał; wźiął też wszyſtkie tárcże złote, ktore był ſpráwił Sálomon; ²⁷ Miáſto ktorych krol Roboám ſpráwił tárcże miedźiáne, y porucżył je przełożonym nád piechotą, ktorzy ſtrzegli drzwi domu krolewſkiego. ²⁸ A gdy wchodźił krol do domu Páńſkiego, bráłá je piechotá, y záśię odnośiłá do komor ſwojich. ²⁹ A inne ſpráwy Roboámowe, y wszyſtko co cżynił, ázaż nie ſą nápiſáne w kronikách o krolách Judzkich? ³⁰ Y byłá wojná miedzy Roboámem y miedzy Jeroboámem po wszyſtkie dni. ³¹ Y záſnął Roboám z ojcy ſwymi, á pochowány jeſt z nimi w mieśćie Dawidowem; á imię mátki jego było Náámá, Ammonitká. Y krolował Abijám, ſyn jego, miáſto niego.