Bój Wiary
« »

1 A gdy przynieśli ſkrzynię Bożą, y poſtáwili ją w pośrod namiotu, ktory był Dawid rozbił, tedy ſpráwowáli cáłopalenia y ofiáry ſpokojne przed Bogiem. 2 A gdy dokońcżył Dawid ofiárowáć cáłopalenia, y ofiár ſpokojnych, błogoſłáwił ludowi w imię Páńſkie. 3 Y rozdźielił wszyſtkim mężom Izráelſkim, od mężá áż do niewiáſty, káżdemu po bochenku chlebá, y po sztuce mięſá, y po łágiewce winá. 4 A poſtánowił przed ſkrzynią Páńſką z Lewitow ſługi, áby wſpomináli, y wyznáwáli, y chwálili Páná, Bogá Izráelſkiego. 5 Aſáf był przedniejszy, á wtory po nim Zácháryjász, Jehyjel, y Semirámot, y Jechyjel y Mátytyjász, y Elijáb, y Benájász, y Obededom, y Jechyjel; ći ná inſtrumentách, ná lutniách, ná hárfách, ále Aſáf ná cymbáłách, gráli. 6 Benájász záś y Jácházyjel kápłáni z trąbámi uſtáwicżne byli przed ſkrzynią przymierza Bożego. 7 Dopiero dniá onego nájpierwej poſtánowił Dawid, áby tym pſálmem chwálony był Pán przez Aſáfá y bráći jego: 8 Wyſłáwiájćie Páná, wzywájćie imienia jego, á opowiádájćie miedzy národámi ſpráwy jego. 9 Śpiewájćie mu, grájćie mu, rozmáwiájćie o wszyſtkich cudách jego. 10 Chlubćie śię w imieniu świętym jego, á niech śię rozráduje ſerce szukájących Páná. 11 Szukájćie Páná, y mocy jego; szukájćie oblicża jego záwżdy. 12 Wſpominájćie dźiwne ſpráwy jego, ktore cżynił, y cudá jego, y ſądy uſt jego. 13 O naśienie Izráelſkie, ſłudzy jego! O ſynowie Jákobowi, wybráni jego! 14 On jeſt Pán, Bog nász; po wszyſtkiej źiemi ſądy jego. 15 Pámiętájćie áż ná wieki ná przymierze jego, ná ſłowo, ktore przykázał do tyśiącżnego pokolenia; 16 Ktore poſtánowił z Abráhámem, y ná przyśięgę jego z Izáákiem; 17 Y poſtánowił to Jákobowi zá práwo, á Izráelowi zá przymierze wiecżne, 18 Mowiąc: Tobie dam źiemię Chánánejſką zá sznur dźiedźictwá wászego. 19 Choć was byłá máłá licżbá, á przez krotki cżás byliśćie przychodniámi w niej; 20 Y przechodźili od narodu do narodu, y od kroleſtwá do innego ludu: 21 Nie dopuśćił nikomu, áby ich ućiſkáć miał, y kárał dla nich krolow, 22 Mowiąc: Nie tykájćie pomázáńcow mojich, á prorokom moim nie cżyńćie nic złego. 23 Śpiewájćie Pánu wszyſtká źiemio; opowiádájćie ode dniá do dniá zbáwienie jego. 24 Opowiádájćie miedzy národámi chwałę jego, y miedzy wszyſtkimi ludźmi dźiwne ſpráwy jego; 25 Bo wielki jeſt Pán, y chwálebny bárzo, y ſtrászniejszy nád wszyſtkich bogow; 26 Gdyż wszyſcy bogowie pogáńſcy ſą báłwánámi; ále Pán niebioſá ucżynił. 27 Słáwá y zácność przed nim, moc y weſele ná miejſcu jego. 28 Przynieśćie Pánu pokolenia narodow, przynieśćie Pánu chwałę y moc. 29 Przynieśćie Pánu chwałę imienia jego, przynieśćie dáry, á przychodźćie przed oblicżność jego; kłániájćie śię Pánu w ozdobie świętobliwośći. 30 Bojćie śię oblicża jego wszyſtká źiemio, á będźie utwierdzony okrąg źiemi, áby śię nie poruszył. 31 Niech śię rozrádują niebioſá, á niech śię rozweſeli źiemiá, á niech mowią w národách: Pán kroluje! 32 Niech zászumi morze, y ze wszyſtkim, co w nim jeſt; niech śię rozráduje pole, y wszyſtko, co ná nim jeſt. 33 Tedy śię rozweſelą drzewá leśne przed Pánem; ábowiem przyszedł ſądźić źiemię. 34 Wyſłáwiájćie Páná; ábowiem dobry, bo ná wieki trwá miłośierdźie jego. 35 A mowćie: Záchowáj nas, Boże zbáwieniá nászego! y zgromádź nas, á wyrwij nas od pogán, ábyſmy wielbili imię święte twoje, y chlubili śię w chwále twojey. 36 Błogoſłáwiony Pán, Bog Izráelſki, od wiekow áż ná wieki. Y rzekł wszyſtek lud Amen, y chwálił Páná. 37 Y zoſtáwił tám Dawid przed ſkrzynią przymierza Páńſkiego Aſáfá y bráći jego, áby ſłużyli przed ſkrzynią uſtáwicżnie według potrzeby dniá káżdego. 38 Lecż Obededomá y bráći ich sześćdźieśiąt y ośm, Obededomá mowię, ſyná Jedytunowego, y Hoſę, ucżynił odźwiernymi. 39 A Sádoká kápłáná, y bráći jego kápłanow poſtáwił przed przybytkiem Páńſkim ná wyżynie, ktora byłá w Gábáon, 40 Aby ofiárowáli cáłopalenia Pánu ná ołtárzu cáłopalenia uſtáwicżnie ráno y w wiecżor, á to według wszyſtkiego, co nápiſano w zakonie Páńſkim, ktory przykázał Izráelowi. 41 A z nimi Hemáná y Jedytuná, y innych ná to obránych, ktorzy byli z imienia miánowáni, áby chwálili Páná, przeto iż ná wieki trwá miłośierdźie jego. 42 A miedzy nimi Hemán y Jedytun, trąbili y gráli ná trąbách, ná cymbáłách, y ná innych inſtrumentách muzycżnych Bogu; ále ſynow Jedytunowych poſtáwił u wrot. 43 A ták rozszedł śię wszyſtek lud, káżdy do domu ſwego. Dawid śię też wroćił, áby błogoſłáwił domowi ſwemu.