¹ Y ſtáło śię po roku tego cżáſu, gdy krolowie zwykli wyjeżdżáć ná wojnę, iż wywiodł Joáb co mężniejsze rycerſtwo, y puſtoszył źiemię ſynow Ammonowych, á przyćiągnąwszy obległ Rábbę; (lecż Dawid zoſtáwał w Jeruzálemie) y dobył Joáb Rábby, y zburzył ją. ² Y wźiął Dawid koronę krolá ich z głowy jego, á ználázł w niej tálent złotá, y kámienie bárzo drogie. Y włożono ją ná głowę Dawidową, y wywiozł łupow z miáſtá bárzo wiele. ³ Lud też, ktory był w nim, wywiodł, y dał ich potrzeć piłámi y wozámi żeláznemi, y porąbáć śiekierámi. Tákći ucżynił Dawid wszyſtkim miáſtom ſynow Ammonowych, y wroćił śię Dawid ze wszyſtkim ludem do Jeruzálemu. ⁴ Potem znowu gdy byłá wojná w Gázer z Filiſtynámi, zábił Sobbocháj Huſátcżyk Syfę, ktory był z narodu olbrzymow; á ták Filiſtynowie poniżeni ſą. ⁵ Byłá też jeszcże wojná z Filiſtynámi, gdźie zábił Elcháná, ſyn Jáirowy, Láchmiego, brátá Golijátá Gietejcżyká, ktorego drzewce u włocżni było jáko náwoj tkácki. ⁶ Nádto jeszcże byłá wojná w Get, gdźie był mąż wzroſtu wielkiego, májąc po sześć pálcow, wszyſtkich dwádźieśćiá y cżtery; á ten też był z narodu tegoż olbrzymá. ⁷ Ten gdy urągał Izráelowi, zábił go Jonátán, ſyn Sámájá, brátá Dawidowego. ⁸ Ci byli ſynowie jednego olbrzymá z Get, ktorzy polegli od ręki Dawidowej, y od ręki ſług jego.