¹ A po wyśćiu dwudźieſtu lat, w ktorych budował Sálomon dom Páńſki y dom ſwoj, ² Pobudował też miáſtá, ktore był wroćił Hirám Sálomonowi, á dał tám mieszkánie ſynom Izráelſkim. ³ Potem ćiągnął Sálomon do Emát Soby, y wźiął ją. ⁴ Pobudował też Tádmor ná puszcży, y wszyſtkie miáſtá, w ktorych miał ſkłády, pobudował w Emát. ⁵ Nádto zbudował Betoron wyższe y Betoron niższe, miáſtá obronne w murách, z bramámi y z záworámi; ⁶ Tákże Báálát, y wszyſtkie miáſtá, w ktorych miał ſkłády Sálomon; y wszyſtkie miáſtá dla wozow, y miáſtá dla jezdnych: owá wszyſtko według upodobánia ſwego, cokolwiek zámyślił budowáć w Jeruzálemie y ná Libánie, y po wszyſtkiej źiemi pánowánia ſwego. ⁷ Wszyſtek też lud, ktory był pozoſtał z Hetejcżykow, y Amorejcżykow, y Ferezejcżykow, y Hewejcżykow, y Jebuzejcżykow, ktorzy nie byli z Izráelá; ⁸ Idący z ſynow ich, ktorzy byli zoſtáli po nich w oney źiemi, ktorych byli nie wygubili ſynowie Izráelſcy, pocżynił Sálomon hołdownikámi áż do dniá tego. ⁹ Ale z ſynow Izráelſkich, ktorych nie pocżynił Sálomon niewolnikámi do robot ſwojich, (bo oni byli mężowie wálecżni, y przedniejśi hetmáni jego, y przełożeni nád wozámi jego y nád jezdnymi jego.) ¹⁰ Z tych było przedniejszych przełożonych, ktorych miał krol Sálomon, dwieśćie y pięćdźieśiąt pánujących nád ludem. ¹¹ Lecż corkę Fáráonową przenioſł Sálomon z miáſtá Dawidowego do domu, ktory jey był zbudował; ábowiem mowił: Nie będźie mieszkáłá żoná mojá w domu Dawidá, krolá Izráelſkiego, bo święty jeſt: przeto iż weszłá do niego ſkrzyniá Páńſka. ¹² Tedy Sálomon ofiárował cáłopalenia Pánu ná ołtárzu Páńſkim, ktory był zbudował przed przyśionkiem. ¹³ Cokolwiek zwycżájnie ná káżdy dźień ofiárowáć miáno według rozkázánia Mojżeszowego w ſábáty, ná nowiu mieśiącow, y w świętá urocżyſte, trzy kroć do roku, w święto przáśnikow, y w święto tygodni, y w święto kucżek. ¹⁴ Y poſtánowił według rozrządzeniá Dawidá, ojcá ſwego, rozdźiáły kápłanow w poſługiwániu ich, y Lewitow w powinnośćiách ich, áby chwálili Bogá, y ſłużyli przy kápłánách według zwycżáju káżdego dniá; odźwiernych też w rzędách ich przy káżdej bramie; ábowiem ták było rozkázánie Dawidá, mężá Bożego. ¹⁵ Y nie uſtąpili od rozkázánia krolewſkiego o kápłánách y o Lewitách, około wszyſtkich rzecży y około ſkárbow. ¹⁶ A ták dogotowano wszyſtkiego dźiełá Sálomonowego, od onego dniá, ktorego záłożony był dom Páńſki, áż do wyſtáwieniá jego; y ták dokońcżony był dom Páńſki. ¹⁷ Tedy jechał Sálomon do Aſyjongáber y do Elot, ktore jeſt nád brzegiem morſkim w źiemi Edomſkiej. ¹⁸ Y poſłał mu Hirám przez rękę ſług ſwojich okręty y żeglárzy świádomych morzá, ktorzy jecháli z ſługámi Sálomonowymi do Ofir, á wźiąwszy z támtąd cżteryſtá y pięćdźieśiąt tálentow złotá, przynieśli je do krolá Sálomoná.