¹ Przedniejszemu śpiewakowi ná Nechilot Pſálm Dawidow. ² Przyjmij PANIE w uszy ſwe ſłowá moje, y wyrozumij doległośći moje. ³ Słuchaj pilnie głoſu wołánia mego, Krolu moj, y Boże moj: boć śię modlę tobie. ⁴ PANIE, ráno uſłysz głos moj; ránoć przedłożę modlitwę moję, y będę wyglądał pomocy. ⁵ Abowiem ty, o Boże, nie kochasz śię w niepráwośći, á nie zmieszká z tobą złośnik. ⁶ Nie oſtoją śię szaleni przed ocżymá twymi: ty masz w nienáwiśći wszyſtkie, ktorzy broją niepráwość. ⁷ Wygubisz te ktorzy mowią kłámſtwo: mężem krwáwym y zdrádliwym brzydźi śię PAN. ⁸ Ale ja w obfitośći miłośierdźia twego, wnidę do domu twego: á pokłonię śię w kośćiele twojm świętym, w bojáźni twojey. ⁹ PANIE prowádź mię w ſpráwiedliwośći twojey, dla nieprzyjáćioł mojich: á wyproſtuj przed oblicżem mojim drogę twoję. ¹⁰ Bo niemász nic szcżerego w uściech ich: wnętrznośći ich złośliwe: gárdło ich jáko grob otwárty: językiem ſwym pochlebują. ¹¹ Spuſtosz je, o Boże: Niech upádną od rád ſwojich: dla wielkośći przeſtępſtwá ich, rozpądź je: ponieważ ſą odpornymi tobie. ¹² A niechaj śię rozweſelą wszyſcy, co dufáją w tobie: ná wieki niech wykrzykáją, gdyż ich ty szcżyćić będźiesz, y rozrádują śię w tobie, ktorzy miłują imię twoje. ¹³ Abowiem, ty PANIE ſpráwiedliwemu błogoſłáwić będźiesz: á záſtáwisz go jáko tarcżą, dobrotliwośćią twoją.