¹ Słowá Jeremijászá, ſyná Helkijászowego, z kápłanow, ktorzy byli w Anátot, w źiemi Benjámin. ² Do ktorego ſtáło śię ſłowo Páńſkie zá dni Jozyjászá, ſyná Amonowego, krolá Judzkiego, trzynáſtego roku krolowánia jego. ³ A ſtáło śię zá dni Joákimá, ſyná Jozyjászowego, krolá Judzkiego, áż do ſkońcżeniá jedenáſtego roku Sedekijászá, ſyná Jozyjászá, krolá Judzkiego, áż do przeprowádzeniá Jeruzálemcżykow, mieśiącá piątego; ⁴ Stáło śię, mowię, ſłowo Páńſkie do mnie, mowiąc: ⁵ Pierwej niżelim ćię utworzył w żywoćie, znáłem ćię, á pierwej niżeliś wyszedł z żywotá, poświęćiłem ćię; zá proroká národom dáłem ćię, ⁶ Y rzekłem: Ach, ách pánujący Pánie! oto nie umiem mowić, bom jeſt dźiećięćiem. ⁷ Ale Pán rzekł do mnie: Nie mow: Jeſtem dźiećięćiem; owszem, ná wszyſtko, ná co ćię poślę, idź, á wszyſtko, coć rozkáżę, mow. ⁸ Nie boj śię oblicża ich; bom Ja jeſt z tobą, ábym ćię wybáwił, mowi Pán. ⁹ A wyćiągnąwszy Pán rękę ſwoję, dotknął śię uſt mojich, y rzekł mi Pán: Otom dał ſłowá moje do uſt twojich. ¹⁰ Oto ćię dźiś poſtánáwiám nád národámi y nád kroleſtwámi, ábyś wykorzeniał, y pſuł, y wytrácał, y obálał, ábyś budował y szcżepił. ¹¹ Potem ſtáło śię ſłowo Páńſkie do mnie, mowiąc: Co widźisz Jeremijászu? Y rzekłem: Widzę rozgę migdáłową. ¹² Y rzekł Pán do mnie: Dobrze widźisz; ábowiem śię Ja poſpieszám z ſłowem ſwem, ábym je wykonał. ¹³ Y ſtáło śię ſłowo Páńſkie do mnie powtore, mowiąc: Co widźisz? Y rzekłem: Widzę gárniec wrzący, á przedniá ſtroná jego ku ſtronie połnocney. ¹⁴ Y rzekł Pán do mnie: Od połnocy przypádnie złe ná wszyſtkich mieszkájących ná tey źiemi, ¹⁵ Bo oto Ja záwołám wszyſtkich rodzájow z kroleſtw połnocnych, mowi Pán, áby przyćiągnąwszy káżdy z nich, poſtánowił ſtolicę ſwoję w wejśćiu bram Jeruzálemſkich, y przy wszyſtkich murách jego, y przy wszyſtkich miáſtách Judzkich. ¹⁶ A ták opowiem ſądy moje przećiwko nim dla wszelákiej złośći tych, ktorzy mię opuśćili, á kádźili bogom obcym, y kłániáli śię roboćie rąk ſwojich. ¹⁷ Przetoż ty przepász biodrá ſwoje, á wſtáwszy mow do nich wszyſtko, co Ja tobie rozkázuję: nie boj śię ich, bym ćię ſnadź nie ſtárł przed oblicżem ich; ¹⁸ Bo oto Ja poſtánáwiám ćię dźiś miáſtem obronnem, y ſłupem żeláznym, y murem miedźiánym przećiwko tey wszyſtkiej źiemi, przećiwko krolom Judzkim, przećiwko kśiążętom ich, przećiwko kápłánom ich, y przećiwko ludowi tey źiemi; ¹⁹ Ktorzy wálcżyć będą przećiwko tobie, ále ćię nie przemogą; bom Ja z tobą, mowi Pán, ábym ćię wybáwił.