¹ Dziatki moje to wam piszę, ábyśćie nie grzeszyli. A jeſliby kto zgrzeszył, mamy Orędowniká u Ojcá, JEzuſá CHryſtuſá ſpráwiedliwego: ² A on jeſt ubłagániem zá grzechy násze; á nie tylko zá násze, ále też zá grzechy wszyſtkiego świátá. ³ A przez to wiemy, żeſmy go poználi, jeſli przykazánia jego záchowywamy. ⁴ Kto mowi; Znam go, á przykazánia jego nie záchowywa; kłamcą jeſt, á prawdy w nim niemász. ⁵ Lecż ktoby záchował ſłowá jego, prawdźiwie śię w tym miłość Boża wykonáłá: przez to znamy iż w nim jeſteſmy. ⁶ Kto mowi że w nim mieszka, powinien jáko on chodźił, y ſam tákże chodźić. ⁷ Bráćia, nie nowe przykazánia wam piszę, ále przykazánie ſtáre, ktoreśćie mieli od pocżątku. A to ſtáre przykazánie, jeſt ono ſłowo ktoreśćie ſłyszeli od pocżątku. ⁸ Záśię przykazánie nowe piszę wam, ktore jeſt prawdźiwe w nim y w was: iż ćiemność przemija, á prawdźiwa oná świátłość już świeći. ⁹ Kto mowi iż jeſt w świátłośći, á brátá ſwego nienawidźi, w ćiemnośći jeſt áż do tąd. ¹⁰ Kto miłuje brátá ſwego, w świátłośći mieszka, y zgorszenia w nim niemász. ¹¹ Lecż kto nienawidźi brátá ſwego, w ćiemnośći jeſt, y w ćiemnośći chodźi; á nie wie gdźie idźie, iż ćiemność záślepiłá ocży jego. ¹² Piszę wam dźiatki, iż wam ſą odpuszcżone grzechy dla Imienia jego. ¹³ Piszę wam ojcowie, żeśćie poználi tego, ktory jeſt od pocżątku. Piszę wam młodźieńcy, żeśćie zwyćiężyli onego złośniká. ¹⁴ Piszę wam dźiatecżki, żeśćie poználi Ojcá. Piſałem wam ojcowie, żeśćie poználi onego ktory jeſt od pocżątku. Piſałem wam młodźieńcy, żeśćie mocni, á ſłowo Boże mieszka w was, á żeśćie zwyćiężyli onego złośniká. ¹⁵ Nie miłujćie świátá, áni tych rzecży ktore ſą ná świećie. Jeſli kto miłuje świát, niemász w nim miłośći Ojcowſkiey. ¹⁶ Abowiem wszyſtko co jeſt ná świećie, jáko pożądliwość ćiáłá, y pożądliwość ocżu, y pychá żywotá, toć nie jeſt z Ojcá, ále jeſt z świátá. ¹⁷ Świátći przemija, y pożądliwość jego: ále kto cżyni wolą Bożą, trwa ná wieki. ¹⁸ Dźiatecżki, oſtátecżna godźiná jeſt: á jákośćie ſłyszeli, że Antychryſt przyść ma, y teraz wiele Antychryſtow powſtáło, z tąd wiemy iż jeſt oſtátecżna godźiná. ¹⁹ Z nas wyszli, ále nie byli z nas: ábowiem gdyby byli z nas, zoſtáliby byli z námi. Ale wyszli z nas, áby objáwieni byli, iż wszyſcy nie byli z nas. ²⁰ Ale wy maćie pomázánie od onego Świętego, y wiećie wszyſtko. ²¹ Nie piſałem wam przeto, żebyśćie prawdy nie ználi; ále że ją znaćie, á iż wszelkie kłamſtwo nie jeſt z prawdy. ²² Ktoż jeſt kłamcą? Azaż nie ten, ktory zápiera, yż JEzus nie jeſt CHryſtuſem? Ten jeſt Antychryſt, ktory śię zápiera Ojcá y Syná. ²³ Káżdy co śię zápiera Syná, y Ojcá nie ma: A kto wyznawa Syná, ma y Ojcá. ²⁴ Wy tedy cośćie ſłyszeli od pocżątku, to niechaj w was zoſtawa. Jeſliby w was zoſtawáło cośćie ſłyszeli od pocżątku, y wy w Synu y w Ojcu zoſtániećie. ²⁵ A táć jeſt obietnicá, ktorą on nam obiecał, to jeſt, żywot on wiecżny. ²⁶ Tom wam nápiſał o tych, ktorzy was zwodzą. ²⁷ Ale to pomázánie ktoreśćie wy wźięli od niego, zoſtawa w was, á nie potrzebujećie áby was kto ucżył: ále jáko to pomázánie ucży was o wszyſtkim, á jeſt prawdźiwe, y nie jeſt kłamſtwem; á jáko was náucżyło ták w nim zoſtániećie. ²⁸ Y teraz dźiatecżki zoſtańćie w nim: ábyſmy, gdy śię okaże, ufánie mieli, á nie byli záwſtydzeni od niego w przyśćiu jego. ²⁹ Ponieważ wiećie że on ſpráwiedliwy jeſt: wiedzćież też, yż káżdy ktory cżyni ſpráwiedliwość, z niego národzony jeſt.