¹ Między tem, gdy się zgromadziło wiele tysięcy ludu, tak iż jedni po drugich deptali, począł mówić do uczniów swoich: Naprzód strzeżcie się kwasu Faryzejskiego, który jest obłuda. ² Boć nie jest nic skrytego, coby objawione być nie miało, ani tajemnego czegoby się dowiedzieć nie miano. ³ Przetoż, coście mówili w ciemności, na świetle słyszane będzie, a coście w ucho szeptali w komorach, obwołane będzie na dachach. ⁴ A mówię wam przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy ciało zabijają, a potem nie mają, coby więcej uczynili. ⁵ Ale wam okażę, kogo się bać macie: Bójcie się tego, który, gdy zabije, ma moc wrzucić do piekielnego ognia; zaiste powiadam wam, tego się bójcie. ⁶ Izali pięciu wróblików nie sprzedają za dwa pieniążki? Wszakże jeden z nich nie jest w zapamiętaniu przed obliczem Bożem. ⁷ Owszem i włosy głowy waszej wszystkie są policzone. Przetoż się nie bójcie, nad wiele wróblików wyście zacniejsi. ⁸ A mówię wam: Wszelaki, któryby mię wyznał przed ludźmi, i Syn człowieczy wyzna go przed Anioły Bożymi. ⁹ Ale ktoby się mię zaprzał przed ludźmi, zaprę się go przed Anioły Bożymi. ¹⁰ I każdemu, ktoby mówił słowo przeciwko Synowi człowieczemu, będzie mu odpuszczone: ale temu, ktoby przeciwko Duchowi Świętemu bluźnił, nie będzie odpuszczone. ¹¹ A gdy was będą wodzić do bóżnic, i do przełożonych, i do zwierzchności, nie troszczcie się, jako i cobyście ku obronie odpowiedzieć, albo cobyście mówić mieli. ¹² Albowiem Duch Święty nauczy was onejże godziny, cobyście mówić mieli. ¹³ I rzekł mu niektóry z ludu: Nauczycielu! rzecz bratu memu, aby się ze mną podzielił dziedzictwem. ¹⁴ Ale mu on rzekł: Człowiecze! któż mię postanowił sędzią albo dzielcą między wami? ¹⁵ I rzekł do nich: Patrzcie, a strzeżcie się łakomstwa, gdyż nie w tem, że kto ma obfite majętności, żywot jego zależy. ¹⁶ I powiedział im podobieństwo, mówiąc: Niektórego człowieka bogatego pole obfity urodzaj przyniosło. ¹⁷ I rozmyślał sam w sobie, mówiąc: Cóż uczynię, gdyż nie mam, gdziebym zgromadził urodzaje moje? ¹⁸ I rzekł: To uczynię: Rozwalę gumna moje, a większe pobuduję, i zgromadzę tam wszystkie urodzaje moje i dobra moje; ¹⁹ I rzekę do duszy mojej: Duszo! masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; odpocznijże, jedz, pij, bądź dobrej myśli. ²⁰ Ale mu rzekł Bóg: O głupi, tej nocy upomną się duszy twojej od ciebie, a to, coś nagotował, czyjeż będzie? ²¹ Takci jest, który sobie skarbi, a nie jest w Bogu bogaty. ²² I rzekł do uczniów swoich: Dlatego powiadam wam, nie troszczcie się o żywot wasz, cobyście jedli, ani o ciało, czembyście się przyodziewali. ²³ Zacniejszy jest żywot, niż pokarm, a ciało, niż odzienie. ²⁴ Przypatrzcie się krukom, iż nie sieją ani żną, i nie mają śpiżarni, ani gumna, a wżdy je Bóg żywi; czemżeście wy zacniejsi niż ptacy? ²⁵ I któż z was troskliwie myśląc, może przydać do wzrostu swego łokieć jeden? ²⁶ Ponieważ tedy i najmniejszej rzeczy nie przemożecie, czemuż się o inne troszczycie? ²⁷ Przypatrzcie się lilijom, jako rosną, nie pracują, ani przędą; a powiadam wam, że ani Salomon we wszystkiej sławie swojej nie był tak przyodziany, jako jedna z tych. ²⁸ A jeźliże trawę, która dziś jest na polu, a jutro będzie w piec wrzucona, Bóg tak przyodziewa, jakoż daleko więcej was, o małowierni! ²⁹ Wy tedy nie pytajcie się, cobyście jeść, albo cobyście pić mieli, ani wysoko latajcie myślami waszemi. ³⁰ Albowiem tego wszystkiego narody tego świata szukają; aleć Ojciec wasz wie, że tego potrzebujecie. ³¹ Owszem szukajcie królestwa Bożego, a to wszystko będzie wam przydane. ³² Nie bój się, o maluczkie stadko! albowiem się upodobało Ojcu waszemu, dać wam królestwo. ³³ Sprzedawajcie majętności wasze, a dawajcie jałmużnę; gotujcie sobie mieszki, które nie wiotszeją, skarb, którego nie ubywa w niebiesiech, gdzie złodziej przystępu nie ma, ani mól psuje. ³⁴ Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze. ³⁵ Niech będą przepasane biodra wasze, i świece zapalone. ³⁶ A wy bądźcie podobni ludziom oczekującym pana swego, ażby się wrócił z wesela, żeby, gdyby przyszedł a zakołatał, wnet mu otworzyli. ³⁷ Błogosławieni oni słudzy, których, gdy przyjdzie pan, czujących znajdzie; zaprawdę powiadam wam, iż się przepasze, a posadzi ich za stół, a przechadzając się, będzie im służył. ³⁸ A jeźliby przyszedł o wtórej straży, i o trzeciej straży przyszedłliby, a takby ich znalazł, błogosławieni są oni słudzy. ³⁹ A to wiedzcie, iżby, gdyby wiedział gospodarz, o której godzinie złodziej ma przyjść, wżdyby czuł, a nie dopuściłby podkopać domu swego. ⁴⁰ Przetoż i wy bądźcie gotowi; bo o tej godzinie, o której się nie spodziewacie, Syn człowieczy przyjdzie. ⁴¹ I rzekł mu Piotr: Panie! do nasże mówisz to podobieństwo, czyli do wszystkich? ⁴² A Pan rzekł: Któryż tedy jest wierny szafarz i roztropny, którego Pan postanowi nad czeladzią swoją, aby im na czas wydawał obrok naznaczony? ⁴³ Błogosławiony jest on sługa, którego, gdyby przyszedł pan jego, znajdzie, że tak czyni; ⁴⁴ Zaprawdę wam powiadam, że go nad wszystkiemi dobrami swojemi postanowi. ⁴⁵ Ale jeźliby rzekł on sługa w sercu swojem: Odwłacza pan mój z przyjściem swojem, i począłby bić sługi i służebnice, a jeść, pić i opijać się; ⁴⁶ Przyjdzie pan sługi onego, dnia, którego się nie spodzieje, i godziny, której nie wie, i odłączy go, a część jego położy z niewiernymi. ⁴⁷ Ten zasię sługa, któryby znał wolę pana swego, a nie był gotowym, ani czynił według woli jego, wielce będzie karany; ⁴⁸ Ale który nie znał, a czynił rzeczy godne karania, mniej plag odniesie; a od każdego, komu wiele dano, wiele się od niego upominać będą: a komu wiele powierzono, więcej będą chcieć od niego. ⁴⁹ Przyszedłem, abym ogień puścił na ziemię, i czegoż chcę, jeźli już gore? ⁵⁰ Aleć mam być chrztem ochrzczony; a jakom jest ściśniony, póki się to nie wykona. ⁵¹ Mniemacie, abym przyszedł, pokój dawać na ziemię? Bynajmniej, powiadam wam, ale rozerwanie. ⁵² Albowiem od tego czasu będzie ich pięć w domu jednym rozerwanych, trzej przeciwko dwom, a dwaj przeciwko trzem. ⁵³ Powstanie ojciec przeciwko synowi, a syn przeciwko ojcu, matka przeciwko córce, a córka przeciwko matce, świekra przeciwko synowej swojej, a synowa przeciwko świekrze swojej. ⁵⁴ Mówił też i do ludu: Gdy widzicie obłok wschodzący od zachodu, zaraz mówicie: Przychodzi gwałtowny deszcz; i tak bywa. ⁵⁵ A gdy wiatr wiejący od południa, mówicie: Gorąco będzie; i bywa tak. ⁵⁶ Obłudnicy! postawę nieba i ziemi rozeznawać umiecie, a tego czasu jakoż nie poznawacie? ⁵⁷ Przeczże i sami przez się nie sądzicie, co jest sprawiedliwego? ⁵⁸ Gdy tedy idziesz z przeciwnikiem twoim przed urząd, starajże się w drodze, abyś był wolen, by cię snać nie pociągnął przed sędziego, a sędziaby cię podał ceklarzowi, a ceklarzby cię wrzucił do więzienia. ⁵⁹ Powiadam ci: Nie wynijdziesz stamtąd, pókibyś nie oddał do ostatniego pieniążka.