¹ Nádto odpowiedźiał Pán Ijobowi z wichru, y rzekł: ² Przepász teraz jáko mąż biodrá ſwe: będę ćię pytał, á ty mi dáj ſpráwę; ³ Izali wniwecż obroćisz ſąd moj? á obwinisz mię, ábyś śię ſám uſpráwiedliwił? ⁴ Izali masz rámię jáko Bog? á głoſem zágrzmisz jáko on? ⁵ Ozdobże śię teraz zácnośćią y doſtojnośćią, á w chwałę y w ochędoſtwo oblecż śię. ⁶ Rozpoſtrzyj popędliwość gniewu twego, á pátrz ná káżdego pysznego, y poniż go. ⁷ Spojrzyjże ná káżdego hárdego á ſkroć go, á zetrzyj niepobożnych ná miejſcu ich. ⁸ Zákryj ich poſpołu w prochu, á oblicża ich záwiąż w ſkrytośći. ⁹ Tedyć y Ja przyznam, że ćię może záchowáć práwicá twojá. ¹⁰ Oto teraz ſłoń, ktoregom ucżynił jáko y ćiebie, tráwę je jáko woł. ¹¹ Oto teraz moc jego jeſt w biodrách jego, á śiłá jego w pępku brzuchá jego. ¹² Ruszá ogonem ſwoim, jáko chce, choć jeſt jáko drzewo cedrowe; żyły łoná jego ſą powikłáne jáko látorośli. ¹³ Kośći jego jáko trąby miedźiáne; gnáty jego jáko drąg żelázny. ¹⁴ On jeſt przedniejszym z ucżynkow Bożych; ktory go ucżynił, ſám nań nátrzeć może miecżem ſwoim. ¹⁵ Jemuć páſtwę gory przynoszą, á wszyſtek zwierz polny tám igrá. ¹⁶ Pod ćieniſtem drzewem legá w ſkrytośćiách trzćiny y błotá. ¹⁷ Okrywáją go drzewá ćieniſte ćieniem ſwoim, á ogárniáją go wierzby nád potokámi. ¹⁸ Oto zátrzymuje ſtrumień, że śię nie ſpieszy; tuszy ſobie, iż Jordán wypije gębą ſwoją. ¹⁹ Azáli go kto przed ocżymá jego ułápi? álbo powrozy przećiągnie przez nozdrze jego? ²⁰ Wyćiągnieszże wędą wielorybá? álbo sznurem utopionym w języku jego? ²¹ Izali záwlecżesz kolce przez nozdrzá jego? álbo hákiem przekoleszli cżeluść jego? ²² Izálić śię będźie wiele modlił, álbo z tobą łágodnie mowić będźie? ²³ Izali ucżyni przymierze z tobą, á przyjmiesz go zá ſługę wiecżnego? ²⁴ Izali z nim będźiesz igrał jáko z ptászkiem, á uwiążesz go dźiátkom twoim? ²⁵ Spráwiże ſobie nád nim towárzyſtwo ucżtę, á podźielą go miedzy kupcow? ²⁶ Izali záwádźisz hákámi zá ſkorę jego, á widelcámi rybáckiemi zá głowę jego? ²⁷ Położ tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wſpomnisz więcey ná bitwę. ²⁸ Oto nádźiejá ułowieniá jego omylná jeſt; izali y wejrzáwszy nań cżłowiek nie upádá?