¹ Przedniejszemu śpiewákowi pieśń Dawidá, ſługi Páńſkiego, ktory mowił do Páná ſłowá tey pieśni onego dniá, gdy go Pán wyrwał z rąk wszyſtkich nieprzyjáćioł jego, y z ręki Saulowej; y rzekł: ² Rozmiłuję śię ćiebie, Pánie, mocy mojá! ³ Pán opoką moją, twierdzą moją, y wybáwićielem moim; Bog moj ſkáłá mojá, w nim będę ufał; tárcżá mojá, y rog zbáwieniá mego, ućiecżká mojá. ⁴ Wzywáłem Páná chwálebnego, á od nieprzyjáćioł mojich byłem wybáwiony. ⁵ Ogárnęły mię były boleśći śmierći, á potoki niepobożnych zátrwożyły mię. ⁶ Boleśći grobu ogárnęły mię były, záchwyćiły mię śidłá śmierći. ⁷ W utrápieniu mojim wzywáłem Páná, y wołáłem do Bogá mego; wyſłuchał z kośćiołá ſwego głos moj, á wołánie moje przed oblicżnośćią jego przyszło do uszu jego. ⁸ Tedy śię źiemiá wzruszyłá y zádrżáłá, á fundámenty gor zátrząſnęły śię, y wzruszyły śię od gniewu jego. ⁹ Wyſtępował dym z nozdrzy jego, węgle śię rozpáliły od niego. ¹⁰ Nákłonił niebios, y zſtąpił, á ćiemność byłá pod nogámi jego. ¹¹ A wśiádszy ná Cherubá, látał; látał ná ſkrzydłách wiátrowych. ¹² Ucżynił ſobie z ćiemnośći ukryćie, około śiebie námiot ſwoj z ćiemnych wod, y z gęſtych obłokow. ¹³ Od bláſku przed nim rozeszły śię obłoki jego, grád y węgle ogniſte. ¹⁴ Y zágrzmiał ná niebie Pán, á Nájwyższy wydał głos ſwoj, grád y węgle ogniſte. ¹⁵ Wypuśćił ſtrzáły ſwe, y rozproszył ich, á błyſkáwicámi gęſtemi rozgromił ich. ¹⁶ Y okázáły śię głębokośći wod, á odkryte ſą grunty świátá ná fukánie twoje, Pánie! y ná tchnienie wiátru nozdrzy twojich. ¹⁷ Poſłáwszy z wyſokośći záchwyćił mię; wyćiągnął mię z wod wielkich. ¹⁸ Wyrwał mię od mocnego nieprzyjáćielá mego, y od tych, ktorzy mię mieli w nienáwiśći, choć byli mocniejszymi nád mię. ¹⁹ Uprzedźili mię byli w dźień utrapienia mego; ále Pán był podporą moją. ²⁰ Wywiodł mię ná przeſtrzeńſtwo; wyrwał mię, iż mię umiłował. ²¹ Nágrodźił mi Pán według ſpráwiedliwośći mojey; według cżyſtośći rąk mojich oddał mi. ²² Bom ſtrzegł drog Páńſkich, ánim odſtąpił niezbożnie od Bogá mego. ²³ Bom miał wszyſtkie ſądy jego przed ocżymá memi, á uſtáw jego nie odrzucáłem od śiebie. ²⁴ Owszem, byłem szcżerym przed nim, á ſtrzegłem śię od niepráwośći mojey. ²⁵ Przetoż oddał mi Pán według ſpráwiedliwośći mojey, według cżyſtośći rąk mojich, ktora byłá przed ocżymá jego. ²⁶ Ty, Pánie! z miłośiernym miłośiernie śię obejdźiesz, á z mężem szcżerym szcżerze ſobie poſtąpisz. ²⁷ Z uprzejmym uprzejmie śię obejdźiesz, á z przewrotnym przewrotnie ſobie poſtąpisz; ²⁸ Abowiem ty lud utrápiony wybáwisz, á ocży wynioſłe poniżysz. ²⁹ Ty zájiſte rozświećisz pochodnię moję; Pán, Bog moj, oświeći ćiemnośći moje. ³⁰ Gdyż z tobą przebiłem śię przez wojſko, á z Bogiem moim przeſkocżyłem mur. ³¹ Drogá Boża doſkonáłá jeſt; ſłowo Páńſkie jeſt ogniem wypłáwione. Tárcżą jeſt wszyſtkich, ktorzy w nim ufáją. ³² Bo ktoż jeſt Bog, oprocż Páná? á kto opoką, oprocż Bogá nászego? ³³ On jeſt Bogiem, ktory mię opáſuje mocą, á cżyni proſtą drogę moję. ³⁴ Krzepi nogi moje jáko jelenie, á ná wyſokich miejſcách mojich ſtáwiá mię. ³⁵ Ćwicży ręce moje do boju, ták, iż kruszę łuk miedźiány rámionámi ſwemi. ³⁶ Dáłeś mi też tárcż zbáwieniá twego, á práwicá twojá podpieráłá mię, y dobrotliwość twojá uwielmożyłá mię. ³⁷ Rozszerzyłeś kroki moje podemną, ták, że śię nie záchwiáły golenie moje. ³⁸ Goniłem nieprzyjáćioł mojich, á dośćignąłem ich: y nie wroćiłem śię, áżem ich wytráćił. ³⁹ Poráźiłem ich ták, iż nie mogli powſtáć; upádli pod nogi moje. ⁴⁰ Tyś mię opáſał mocą ku bitwie; powſtáwájących przećiwko mnie obáliłeś pod mię. ⁴¹ Podáłeś mi tył nieprzyjáćioł mojich, ábym tych, ktorzy mię nienáwidzą, wykorzenił. ⁴² Wołálić, ále nie był, ktoby ich wybáwił; do Páná, ále ich nie wyſłuchał. ⁴³ Y potárłem ich, jáko proch od wiátru; jáko błoto ná ulicách podeptáłem ich. ⁴⁴ Wyrwáłeś mię od zwád ludzkich, á poſtáwiłeś mię głową národom; lud, ktoregom nie znał, ſłużył mi. ⁴⁵ Skoro uſłyszeli, byli mi poſłuszni; cudzoźiemcy obłudnie mi śię poddáwáli. ⁴⁶ Cudzoźiemcy opádli, á drżeli w zámknieniách ſwojich. ⁴⁷ Żyje Pán, błogoſłáwioná opoká mojá; przetoż niech będźie wywyższony Bog zbáwieniá mego. ⁴⁸ Bog jeſt, ktory mi zlecá pomſty, y podbijá mi narody. ⁴⁹ Tyś wybáwićiel moj od nieprzyjáćioł mojich; tyś mię nád powſtáwájących przećiwko mnie wywyższył; od mężá drápieżnego wyrwáłeś mię. ⁵⁰ Przetoż ćię, Pánie! będę wyznáwał miedzy národámi, á będę śpiewał imieniowi twemu. ⁵¹ Boś zácnie wybáwił krolá ſwego, á cżynisz miłośierdźie pomázáńcowi ſwemu Dawidowi, y náśieniu jego, áż ná wieki.