¹ Przedniejszemu śpiewákowi, ná Hálmutlábben pieśń Dawidowá. ² Będę wyſłáwiał Páná ze wszyſtkiego ſercá mego; opowiádáć będę wszyſtkie cudá twoje. ³ Rozweſelę śię, y rozráduję śię w tobie; będę śpiewał imieniowi twemu, o Nájwyższy! ⁴ Że śię obroćili nieprzyjáćiele moi ná wſtecż: upádli y poginęli od oblicżnośći twojey. ⁵ Boś ty odpráwił ſąd moj, y ſpráwę moję; záśiádłeś ná ſtolicy, Sędźiá ſpráwiedliwy. ⁶ Rozgromiłeś pogán, zátráćiłeś złośniká, imię ich wygłádźiłeś ná wieki wiecżne. ⁷ O nieprzyjáćielu! ázaż wykonáne ſą ſpuſtoszeniá twoje ná wiecżność? Poburzyłżeś miáſtá? y owszem ich ſámych pámiątká zginęłá z niemi. ⁸ Ale Pán ná wieki trwá; zgotował ſtolicę ſwoję ná ſąd. ⁹ On będźie ſądźił okrąg źiemi w ſpráwiedliwośći, y oſądźi narody w práwośći. ¹⁰ Y będźie Pán ućiecżką ubogiemu, ućiecżką cżáſu ućiſku. ¹¹ Y będą ufáć w tobie, ktorzy znáją imię twoje; ábowiem nie opuszcżász tych, Pánie! ktorzy ćię szukáją. ¹² Śpiewájćież Pánu, ktory mieszká ná Syonie; opowiádájćie miedzy národámi ſpráwy jego. ¹³ Bo on szuká krwi, y ma ją w pámięći, á nie zápominá wołánia utrápionych. ¹⁴ Zmiłuj śię nádemną, Pánie! obácż utrápienie moje od tych, ktorzy mię máją w nienáwiśći, ty, co mię wyrywász z bram śmierći. ¹⁵ Abym opowiádał wszyſtkie chwały twoje w bramách corki Syońſkiej, weſeląc śię w zbáwieniu twojim. ¹⁶ Zánurzeni ſą pogánie w dole, ktory ucżynili; w śieći, ktorą ſkryćie záſtáwili, uwięzłá nogá ich. ¹⁷ Oznájmił śię Pán, gdy ucżynił ſąd; w ſpráwie rąk ſwojich śię złośnik uśidlił. Rzecż godná rozmyślánia! Selá. ¹⁸ Niepobożni śię obrocą do piekłá, wszyſtkie narody, ktore zápomináją Bogá. ¹⁹ Bo nie będźie ná wieki zápámiętány ubogi; ocżekiwánie nędznych nie zginie ná wieki. ²⁰ Powſtáńże, Pánie! niech śię nie zmácniá śmiertelny cżłowiek; á niech narody oſądzone będą przed tobą. ²¹ Pánie! puść ná nie ſtrách, áby poznáły narody, iż ſą ludźmi śmiertelnymi. Selá.