¹ Byli tez y fałszywi Prorocy miedzy ludem, jáko y miedzy wámi będą fałszywi náucżyćiele; ktorzy z ſobą wprowádzą kácerſtwá zátrácenia; y PAná, ktory je kupił, záprzą śię ſámi, ná śię przywodząc prętkie zginienie. ² A wiele ich náśládowáć będą zginienia ich, przez ktore drogá prawdy będźie bluźniona: ³ Y przez łákomſtwo zmyślonymi ſłowy wámi kupcżyć będą, ktorym ſąd z dawná nie omieszkawa, y zátrácenie ich nie drżemie. ⁴ Abowiem jeſli Bog Anjołom ktorzy byli zgrzeszyli nie przepuśćił, ále zſtrąćiwszy je do piekłá, podał łáńcuchom ćiemnośći, áby byli záchowáni ná ſąd: ⁵ Tákże y pierwszemu świátu nie przepuśćił; ále Noego ſámo-oſmego, káznodźieję ſpráwiedliwośći záchował, przywiodszy potop ná świát niepobożnych: ⁶ Y miáſtá Sodomcżykow y Gomorry w popioł obroćiwszy podwroceniem potępił; wyſtáwiwszy je ná przykład tym, ktorzyby niepobożnie żyli: ⁷ A ſpráwiedliwego Lotá, onych niezbożnikow roſpuſtnym obcowániem ztrapionego, wyrwał. ⁸ Abowiem widzeniem y ſłyszeniem on ſpráwiedliwy mieszkájąc miedzy nimi, dźień po dniu duszę ſpráwiedliwą ucżynkámi ich niezbożnymi trapił. ⁹ Umie PAn pobożnych z pokuszenia wyrywáć, á nieſpráwiedliwych ná dźień ſądu ku karániu chowáć. ¹⁰ A nawięcey tych, ktorzy zá ćiáłem w pożądliwośći plugáſtwá chodzą, á zwierzchnośćią pogardzáją, śmieli, y ſobie śię podobájący, nie wzdrygáją śię bluźnić przełożeńſtw. ¹¹ Choćiaż Anjołowie będąc większymi śiłą y mocą, nie przynoszą przećiwko nim przed PAná bluźnierſkiego ſądu. ¹² Ale ći jáko bydło bezrozumne, ktore zá przyrodzeniem idźie, ſpráwione ná ułowienie y ſkázę, bluźniąc to cżego nie wiedzą, w tey ſkáźie ſwojey záginą: ¹³ Y odnioſą zapłátę nieſpráwiedliwośći, jáko ći ktorzy máją zá roſkosz káżdodźienne lubośći: będąc plugáſtwem y zmázą, roſkosz máją w zdrádách ſwojich, z wámi bánkietując. ¹⁴ Ocży májąc pełne cudzołoſtwá, y bez przeſtánia grzeszące. Przyłudzájąc dusze nieſtátecżne, májąc ſerce wyćwicżone w łákomſtwie, ſynowie przeklęctwá: ¹⁵ Ktorzy opuśćiwszy proſtą drogę, zbłądźili; náśládując drogi Báláámá ſyná Boſorowego, ktory zapłátę nieſpráwiedliwośći umiłował, ¹⁶ Ale miał karánie zá ſwoj wyſtępek: ponieważ járzmu niema oślicá poddána, cżłowiecżym głoſem przemowiwszy, záhámowáłá szaleńſtwo Proroká. ¹⁷ Ci ſą ſtudniámi bez wody, obłoki od wichru pędzone, ktorym chmurá ćiemnośći ná wieki jeſt záchowána. ¹⁸ Abowiem nádętą prozność mowiąc, przyłudzáją przez pożądliwość ćiáłá y roſpuſty tych, ktorzy byli prawdźiwie ućiekli od obcujących w błędźie: ¹⁹ Wolność im obiecując, á ſámi będąc niewolnikámi ſkázy. Abowiem kto jeſt od kogo przewyćiężony, temu też jeſt zniewolony. ²⁰ Bo ponieważ oni uszli plugaſtw świátá, przez poznánie PAná y Zbáwićielá JEzuſá CHryſtuſá, á znowu śię záś nimi uwikławszy, zwyćiężeni bywáją; ſtáły śię oſtátecżne rzecży ich gorsze niż pierwsze. ²¹ Boby im było lepiey nie uznáć drogi ſpráwiedliwośći, niżeli poznawszy ją, odwroćić śię od podánego im rozkazánia świętego. ²² Aleć śię im przydáło według oney prawdźiwey przypowieśći: Pies wroćił śię do zwracánia ſwego; á świniá umyta do walánia śię w błoćie.